ಭಾರತೀಯ ಆಚಾರ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಅಡಗಿರುವ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯತೆ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿರುವ ಗ್ರಂಥ

*ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಮೂಲ ಲೇಖಕ: ಡಾ ವೆಂಗನೂರು ಬಾಲಕೃಷ್ಣನ್.

ಕನಡಕ್ಕೆ: ಊರುಕುಂಟೆ ನರಸಿಂಹ ಮೂರ್ತಿ*

ಸ್ಮೃತಿಗಳು ಎಂದರೇನು ?

ಭಾರತ ದೇಶದಲ್ಲಿನ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ವೇದಗಳು ಮುಖ್ಯ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಶೃತಿಗಳನ್ನು, ವೇದಗಳನ್ನು ಆಮ್ನಾಯಗಳೆಂದು ಹೇಳುವರು. ಅಂತಹ ಶೃತಿಗಳ ನಂತರ ಸ್ಮೃತಿಗಳು ಪ್ರಧಾನವಾದವು. ಇಂತಹ ಶೃತಿ ಸ್ಮೃತಿಗಳು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿರುವ ಮಾನವನ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಆಧಾರವಾಗಿ ದಿವ್ಯ ಜೀವನವನ್ನು ಪ್ರಸಾದಿಸುವವು. ವೇದಗಳನ್ನು ಗ್ರಂಥಗಳಾಗಿ ಬರೆದು ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯವರಿಗೆ ತಲುಪಿಸುವುದರಲ್ಲಿ, ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಿಕರು ವಿಫಲರಾದರು. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ವೇದಗಳು ತಲುಪಬಾರದೆನ್ನುವ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಕೇವಲ ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯರು ಜ್ಞಾಪಕ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ವಿಧವಾಗಿ ಬಾಯಿ ಪಾಠದ ಮುಖಾಂತರ ಬೋಧಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಕಾರಣದಿಂದ ವೇದಗಳಲ್ಲಿನ ಅನೇಕ ಭಾಗಗಳು ಕಾಲ ಪ್ರವಾಹದಲ್ಲಿ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿ ಹೋಗಿವೆ. ಇದು ಭಾರತೀಯರಿಗೆ ನಡೆದ ಭರಿಸಲಾಗದ ನಷ್ಟ.

ಆದರೂ ಸಹ ಸಿದ್ಧ ಪುರುಷರಿಗೆ ಕಣ್ಮರೆಯಾದ ಅನೇಕ ವೇದ ಭಾಗಗಳು ಅತೀಂದ್ರಿಯ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಲಭ್ಯವಾಗಿವೆ. ಇವುಗಳನ್ನೇ ಸ್ಮೃತಿಗಳು ಎಂದು ಕರೆಯುವರು. *ಸ್ಮೃತಿ ಎಂದೇ ಜ್ಞಾಪಕ* ಹೀಗೆ ಅವರಲ್ಲಿ ಉದಯಿಸಿದ ಜ್ಞಾಪಕವೇ, ಇಲ್ಲವೇ ವಿಷಯಗಳೇ ಸ್ಮೃತಿಗಳಾಗಿರುವವು. ಸ್ಮೃತಿಗಳು ಸನಾತನ ಭಾರತೀಯ ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ, ಹಿಂದೂ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಕಾನೂನು ಬದ್ಧವಾಗಿ ಮಾಡಲ್ಪಟ್ಟ ಪ್ರಾಚೀನ ಶಾಸನಗಳು. ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಗೆ ಅವರ ದೈನಿಕ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸುವುದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಶಾಸನಗಳು ಸ್ಮೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಇವೆ.

ಸಮಾಜದಲ್ಲಿನ ವಿವಿಧ ಮಾನಸಿಕ ಹಾಗೂ ಪರಿಣಾಮ ದೆಶೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವಂತಹ ಮನುಷ್ಯರು ಅವರಿಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಹೊಂದುವ ಕೆಲಸಗಳು, ಕರ್ಮಗಳು ಹಾಗೂ ಕರ್ತವ್ಯಗಳನ್ನು ಸ್ಮೃತಿಗಳು ತಿಳಿಸುತ್ತವೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಗುಣವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿಯೇ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುವನು. ಅಂತಹುದ್ದನ್ನೇ ಆತ ಕಲಿಯುತ್ತಾನೆ. ಹಾಗೆ ತನ್ನ ಶ್ರದ್ಧಾನುಸಾರವಾಗಿ ಕಲಿತಿದ್ದು, ತಪ್ಪದೇ ತಲೆಗೆ ಹತ್ತುತ್ತದೆ. ಮೈಗೆ ಹಿಡಿಸದ ವಿದ್ಯೆಯನ್ನು ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಓದಿದರೂ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಬಂದರೂ ಅದು ಕೃತ್ರಿಮವಾಗಿರುವುದು. ಅಂತಹವರು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ನೀಡುವ ಸೇವೆಗಳು ಸಹ ಕೃತ್ರಿಮವಾಗಿಯೇ ಇರುವವು. ಆದ್ದರಿಂದ ಗುಣವನ್ನು ಹಿಡಿದು ನಮ್ಮವರು ಕರ್ಮವನ್ನು ಏರ್ಪಾಟು ಮಾಡಿರುವರು.

ಒಬ್ಬ ಮಾನವನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ದಶೆಗಳನ್ನು ಸ್ಮೃತಿಗಳು ಸೇರಿಸುತ್ತವೆ. ಅಂತಹ ಸ್ಮೃತಿಗಳಲ್ಲಿ ಮನು, ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ, ನಾರದ, ಪರಾಶರ ಮೊದಲಾದವುಗಳು.

ಮನುಸ್ಮೃತಿ ಸತ್ಯಯುಗಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರವೇ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಯಾಜ್ಞವಲ್ಕ್ಯ ಸ್ಮೃತಿ ತ್ರೇತಾ ಯುಗಕ್ಕೆ, ಶಂಖ ಲಿಖಿತ ಸ್ಮೃತಿ ದ್ವಾಪರ ಯುಗಕ್ಕೆ ಹಾಗೂ ಪರಾಶರ ಸ್ಮೃತಿ ಕಲಿಯುಗಕ್ಕೆ ವರ್ತಿಸುವುದೆಂಬುದು ಹಿರಿಯರ ಮಾತು.

*ಸಂಗ್ರಹ ಮತ್ತು ಪ್ರಚಾರ;*

*ಗೋ ರಾ ಶ್ರೀನಿವಾಸ...*

*ಮೊ:9845856139.*